Feestdagen
Door: Aisha en Hestia
04 Januari 2015 | Argentinië, El Calafate
Olaaaaa Feliz Año Nuevo!!
Met pijn in onze billen en slaaptekort hebben we de hel van een busreis overleefd... Iedereen die ons had gewaarschuwd had gelijk, we hadden moeten vliegen naar Ushuaia!
NOT!!!!
We hebben een geweldige busreis gehad. Naast veel zitten, slapen en praten hebben we langzaam het landschap zien veranderen.
Het landschap in Patagonië aan de oostkust bestaat uit kilometers niks. Zand met struiken en af en toe een schaap of een lama.
Onze eerste stop was Puerto Madryn, een kuststadje met een totaal andere sfeer dan het internationale en bruisende Buenos Aires.
Ons hostel was een klein soort huisje waar we werden opgevangen door een hypere Argentijn. Zijn maté (een Argentijnse thee, die je drinkt door een soort ijzeren rietje) gaf hij aan ons door. Het delen van voedsel en drankjes is hier heel gebruikelijk, of je nou vriend, vreemde of klant/gast bent. In Nederland zouden ze je raar aankijken!
Die twee dagen hebben we heerlijk in het gastvrije hostel en het stadje gespendeerd, genoten van het weer, het strand, ijs (facking lekker én veel), wijn, pinguins geknuffeld en keihard verbrand :)
Met de zon in onze rug vertrokken we naar Rio Gallegos, waar we de kerstdagen zouden verblijven. 'Most travelers stop here just long enough to catch the next bus to El Calafate, Puerto Natales or Ushuaia.' Niet een erg enthousiast tekstje uit de Lonely Planet over onze kerst bestemming...
Omdat we zulke sociale beesten zijn hadden we in het kleine enigzins verlaten hostel al snel een vriend gemaakt: de 63 jaar oude Johnny uit Mississippi. Kerstavond zouden we vieren met Johnny en een uitgebreid diner in een super chique restaurant. Helaas moest je voor alles reserveren (wat wij natuurlijk niet hadden bedacht) en belandden we met een sandwich van de Kiosco in de hal van ons hostel.
Maar dat is natuurlijk waar kerst om draait, samen zijn met de mensen waar je van houdt.
Juist.
Maar het was wel leuk hoor.... ;)
De tweede vriend die we maakten was wederom een oude man, dit keer uit Rio Gallegos, leeftijd onbekend en owner van het hostel.
Hij bood ons een (GRATIS!!) tour aan, compleet verzorgd met lunch (een van de lekkerste broodjes tot nu toe, wijn, meloen en kerstcake). Het was fijn om weer iets meer te zien van het land en we genoten dan ook erg van het uizicht over de zee met een vuurtoren naast ons toen we de heerlijke lunch aten.
De vriendelijkheid van deze man hield niet op, bij het avondeten in het hostel werden we volgepropt met wijn en lamsvlees. Wij als semi vegetarianos hadden veel moeite met het lospeuteren van de stukjes vlees van het bot. Maar het voelde als een overwinning!
De tweede overwinning die dag was het boeken van de bustickets naar USHIII!!! (ushuaia) We hebben gemerkt dat Argentijnen vaak geen zin hebben om moeite te doen. Dus als je om iets vraagt, kijken ze vaak heel moeilijk, dan smoezen ze even wat en dan kan het uiteindelijk toch wel. Zo ging het ook bij het kopen van de tickets maar we doorzagen hun laksheid en hielden vol. Wat voelden we ons echte independent powerwomen/cultuurkenners!!
In Ushi verliep de samensmelting met de twee jongens Overmars soepeltjes. De jongens waren enigzins overdonderd over ons enthousiasme over deze samenkomst, maar ze houden het tot nu toe nog met ons uit... :)
De vier dagen daarop hebben we veel gehiked en genoten van het meest zuidelijke stadje van the planet earth.
Met een beetje pijn in ons hart (we misten de oliebollen, vuurwerk en het aftellen) hebben we met z'n vieren het nieuwe jaar ingeluid.
We hebben feestelijk (not! sorry rembert) maar heerlijk gegeten (aardappelen met vissticks en plakjes tomaat) en tot dat het licht werd gedanst (het wordt in ushi al vet vroeg licht haha). (SORRY voor de haakjes)
Omdat we veel positieve verhalen hoorden over het liften in het zuiden van Argentinie en Chili besloten we van Ushi naar El Calafte te liften. Dus op 2 januari pakten we onze spullen en vertrokken in koppeltjes richting het noorden.
Nu zitten we veilig en wel in een klein hostel waar we een kamer van 3 bij 3 hebben met z'n vieren. Goed voor de teamspirit!
De jongens zijn de hort op dus wij gaan ook samen even girltime hebben en El Calafate onveilig maken!
Hasta luego!
Besos,
Aisha en Hestia
CHECKLIST:
- heel veel dieren gezien CHECK
(flamingo's, lama's, schapen, koeien, vos, patagonische haas, pinguin, struisvogel, bevers, straathonden, paarden, enzo)
- opgesloten op een eiland door de regen (Laguna del Caminante) CHECK
- gletsjer bezocht (Martial Glaciar) CHECK
- Laguna Esmeralda CHECK
Met pijn in onze billen en slaaptekort hebben we de hel van een busreis overleefd... Iedereen die ons had gewaarschuwd had gelijk, we hadden moeten vliegen naar Ushuaia!
NOT!!!!
We hebben een geweldige busreis gehad. Naast veel zitten, slapen en praten hebben we langzaam het landschap zien veranderen.
Het landschap in Patagonië aan de oostkust bestaat uit kilometers niks. Zand met struiken en af en toe een schaap of een lama.
Onze eerste stop was Puerto Madryn, een kuststadje met een totaal andere sfeer dan het internationale en bruisende Buenos Aires.
Ons hostel was een klein soort huisje waar we werden opgevangen door een hypere Argentijn. Zijn maté (een Argentijnse thee, die je drinkt door een soort ijzeren rietje) gaf hij aan ons door. Het delen van voedsel en drankjes is hier heel gebruikelijk, of je nou vriend, vreemde of klant/gast bent. In Nederland zouden ze je raar aankijken!
Die twee dagen hebben we heerlijk in het gastvrije hostel en het stadje gespendeerd, genoten van het weer, het strand, ijs (facking lekker én veel), wijn, pinguins geknuffeld en keihard verbrand :)
Met de zon in onze rug vertrokken we naar Rio Gallegos, waar we de kerstdagen zouden verblijven. 'Most travelers stop here just long enough to catch the next bus to El Calafate, Puerto Natales or Ushuaia.' Niet een erg enthousiast tekstje uit de Lonely Planet over onze kerst bestemming...
Omdat we zulke sociale beesten zijn hadden we in het kleine enigzins verlaten hostel al snel een vriend gemaakt: de 63 jaar oude Johnny uit Mississippi. Kerstavond zouden we vieren met Johnny en een uitgebreid diner in een super chique restaurant. Helaas moest je voor alles reserveren (wat wij natuurlijk niet hadden bedacht) en belandden we met een sandwich van de Kiosco in de hal van ons hostel.
Maar dat is natuurlijk waar kerst om draait, samen zijn met de mensen waar je van houdt.
Juist.
Maar het was wel leuk hoor.... ;)
De tweede vriend die we maakten was wederom een oude man, dit keer uit Rio Gallegos, leeftijd onbekend en owner van het hostel.
Hij bood ons een (GRATIS!!) tour aan, compleet verzorgd met lunch (een van de lekkerste broodjes tot nu toe, wijn, meloen en kerstcake). Het was fijn om weer iets meer te zien van het land en we genoten dan ook erg van het uizicht over de zee met een vuurtoren naast ons toen we de heerlijke lunch aten.
De vriendelijkheid van deze man hield niet op, bij het avondeten in het hostel werden we volgepropt met wijn en lamsvlees. Wij als semi vegetarianos hadden veel moeite met het lospeuteren van de stukjes vlees van het bot. Maar het voelde als een overwinning!
De tweede overwinning die dag was het boeken van de bustickets naar USHIII!!! (ushuaia) We hebben gemerkt dat Argentijnen vaak geen zin hebben om moeite te doen. Dus als je om iets vraagt, kijken ze vaak heel moeilijk, dan smoezen ze even wat en dan kan het uiteindelijk toch wel. Zo ging het ook bij het kopen van de tickets maar we doorzagen hun laksheid en hielden vol. Wat voelden we ons echte independent powerwomen/cultuurkenners!!
In Ushi verliep de samensmelting met de twee jongens Overmars soepeltjes. De jongens waren enigzins overdonderd over ons enthousiasme over deze samenkomst, maar ze houden het tot nu toe nog met ons uit... :)
De vier dagen daarop hebben we veel gehiked en genoten van het meest zuidelijke stadje van the planet earth.
Met een beetje pijn in ons hart (we misten de oliebollen, vuurwerk en het aftellen) hebben we met z'n vieren het nieuwe jaar ingeluid.
We hebben feestelijk (not! sorry rembert) maar heerlijk gegeten (aardappelen met vissticks en plakjes tomaat) en tot dat het licht werd gedanst (het wordt in ushi al vet vroeg licht haha). (SORRY voor de haakjes)
Omdat we veel positieve verhalen hoorden over het liften in het zuiden van Argentinie en Chili besloten we van Ushi naar El Calafte te liften. Dus op 2 januari pakten we onze spullen en vertrokken in koppeltjes richting het noorden.
Nu zitten we veilig en wel in een klein hostel waar we een kamer van 3 bij 3 hebben met z'n vieren. Goed voor de teamspirit!
De jongens zijn de hort op dus wij gaan ook samen even girltime hebben en El Calafate onveilig maken!
Hasta luego!
Besos,
Aisha en Hestia
CHECKLIST:
- heel veel dieren gezien CHECK
(flamingo's, lama's, schapen, koeien, vos, patagonische haas, pinguin, struisvogel, bevers, straathonden, paarden, enzo)
- opgesloten op een eiland door de regen (Laguna del Caminante) CHECK
- gletsjer bezocht (Martial Glaciar) CHECK
- Laguna Esmeralda CHECK
-
04 Januari 2015 - 22:59
Henriette:
Ha Ha lekker snel met lezen deze keer! Fijn dat de busreis meeviel. Gelukkig nieuwjaar nog! Ook van Roos die ik net je verhaal heb voorgelezen. Liefs Henriette, en Roos XXX -
04 Januari 2015 - 23:11
Jan:
Leuk, fijn om te lezen. Volgens mij hebben jullie het erg naar je zin. Jammer dat sommige dingen worden vergeten. Angst voor lockers en mooie vrachtwagens en barmannen. Liefs -
06 Januari 2015 - 07:16
Brechje:
Wat een heerlijke (en spannende...) verhalen! We zijn hier in het verre NL heel benieuwd naar de foto's die erbij horen! Intussen googelen we wat af op zoek naar plaatjes (Google image) bij alle plekken die jullie beschrijven. Zo krijgen we steeds meer beeld bij het land en de overweldigende natuur waar jullie doorheen trekken...
Liefs, XXX en een mooie tocht, Brechje en Kaspar. -
15 Januari 2015 - 00:45
Nicolette Sluyter:
Ga jullie nu echt volgen, zag ook de foto.s op facebook.Gaan jullie ook naar BrasilieJe weet dat Nicola in Curitiba woont, zou leuk zijn de fam, te bezoeken -
26 Januari 2015 - 15:52
Ibel Pronk:
Hallo Dames ! Ik ben bij Guusje, heb vanochtend Mijntje bijgestaan, of liever gezeten naast haar bed, want moeder aan het werk en Mijntje niet leuk alleen, ze is met griep. Nu aan Guusje gevraagd hoe ik jullie kan beloeren. Nou, dat kan ze me snel en akkuraat wijzen, dat merken jullie nu. Wat zijn jullie waanzinnig ver weg, voelt dat ook zo? Jullie reizen, veel per bus, eten, veel sandwiches, en maken het hele land onveilig, vooral oudere hotelhouders zijn jullie doelwit. Wat is het meest verbazende tot nog toe op jullie reis? Een mens, een dier, een boom , een steen? Of nog héél iets anders? Hoe doen jullie de was? Slijten jullie sokken van al het lopen, en zo ja, wie stopt ze dan? Het weer hier is somber, geen winter, zeker niet zoals ik het me herinner van toen ik klein was. Sneeuw, die onder je klompen plakte, tot dikke bobbels, zodat je niet meer lopen kon. Nu, lieve meiden, ik ga eindigen, ik wens jullie veel nieuwe ervaringen en verbazingen ! Veel omhelzingen van Ibel.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
